با استفاده از این ترم؛ با توافق خریدار و فروشنده محل تحویل کالا مشخص می شود. هزینه و ریسک حمل کالا به محل مذکور به عهده فروشنده می باشد. هنگام استفاده از این عبارت، توجه داشته باشید که فروشنده محموله را در وسیله نقلیه به خریدار تحویل می دهد و مسئولیتی در قبال تخلیه محموله نخواهد داشت.

بسته به مکان مورد توافق، تشریفات گمرکی و هزینه های گمرکی متفاوت خواهد بود.

به عنوان یک خریدار، پیشنهاد می کنیم از عبارت DPU به عنوان جایگزینی برای تسهیل فرآیند حمل و نقل و کاهش هزینه های مربوطه استفاده کنید.

DPU (Delivered at Place Unloaded)

با استفاده از این ترم؛ همانند اصطلاح DAP، خریدار و فروشنده در مورد محل تحویل کالا توافق می کنند. هزینه و ریسک حمل کالا به محل مذکور به عهده فروشنده می باشد. نکته مهم این است که در بین تمامی اصطلاحات اینکوترمز، تنها با استفاده از عبارت DPU، فروشنده مسئولیت تخلیه بار از خودرو را بر عهده خواهد داشت. بنابراین هزینه و ریسک تخلیه بار به عهده فروشنده خواهد بود و خریدار بار را به صورت تخلیه دریافت می کند.

به عنوان یک فروشنده، به خاطر داشته باشید که در صورت استفاده از این ترم، در دسترس بودن امکانات و توانایی کلی برای تخلیه بار در محل مورد توافق مهم است. در غیر این صورت هزینه های اضافی تخلیه را متحمل خواهید شد و خطر آسیب دیدن حمل و نقل زیاد است.

امور صادرات و تشریفات گمرکی مربوط به عهده فروشنده و تشریفات گمرکی مربوط به واردات به عهده خریدار خواهد بود.

DDP (Delivered Duty Paid)

با استفاده از این ترم؛ فروشنده موظف است محموله را حمل شده به کشور مقصد و ترخیص شده، بر روی وسیله حمل به خریدار تحویل دهد. با استفاده از این ترم، عمده وظایف بر عهده فروشنده است و طبعا هزینه‌های بالایی به همراه خواهد داشت. در صورتی که خریدار تمایل داشته باشد کمترین دردسر و زحمت را در فرآیند حمل متحمل شود، از این ترم استفاده خواهد کرد؛ اما به طبع این سهولت، هزینه‌های بالایی را متقبل خواهد شد.

در صورتی که خریدار هستید و به فکر واردات کالا به ایران هستید، پیشنهاد می‌کنیم که از این ترم حمل استفاده نکنید. چرا که خریدار برای انجام امور گمرکی در کشور مقصد، ناچار است از یک شرکت ایرانی کمک بگیرد. این امر، در وهله اول، موجب افزایش هزینه‌ها خواهد شد. از طرفی، در صورتی که مشکلاتی از قبیل مغایرت‌های اسنادی پیش آید، هماهنگی‌های بین شرکت ایرانی و فروشنده به درازا خواهد انجامید.

اگر کماکان تمایلی به انجام امور گمرکی را ندارید، پیشنهاد می‌کنیم به عنوان جایگزین از ترم حمل FCA استفاده کنید.

تا به حال، اصطلاحاتی را بررسی کردیم که قابلیت استفاده در هر یک از شیوه‌های حمل را دارند. با توجه به این‌که بنادر، به عنوان شاهراه‌های حمل‌ونقل بین‌المللی شناخته می‌شوند و بسیاری از محمولات از طریق دریا حمل می‌شوند، اتاق بازرگانی بین‌المللی توجه ویژه‌ای به حمل‌ونقل دریایی داشته است. در ادامه، اصطلاحاتی را بررسی خواهیم کرد که تنها در شیوه حمل دریایی کاربرد دارند.

FAS (Free Alongside Ship)

با استفاده از این ترم؛ فروشنده مسئولیت حمل محموله را تا کنار کشتی در بندر مربوطه برعهده دارد؛ به طبع آن، تشریفات گمرکی مربوط به صادرات در کشور مبدا بر عهده فروشنده خواهد بود. در مواقعی که از این ترم حمل استفاده می‌شود، در اکثر موارد فروشنده چند روز قبل از موعد حمل، محموله را به بندر مربوطه حمل می‌کند و در انبار توافق شده تخلیه می‌کند. در این صورت این سوال پیش می‌آید که وظیفه حمل از انبار و بارگیری بر روی کشتی به عهده کیست؟ این مسئله از جانب خود بندر مدیریت می‌شود. برای جلوگیری از سوء تفاهم‌های احتمالی و تقبل هزینه‌های مازاد، پیشنهاد می‌کنیم که در هنگام عقد قرارداد به این امر، که هزینه و ریسک انتقال بارگیری بر عهده کیست، به صورت شفاف پرداخته شود.

این ترم حمل معمولا برای محموله‌های غیرکانتینری استفاده می‌شود.

با توافق خریدار و فروشنده محل تحویل کالا مشخص می شود. هزینه و ریسک حمل کالا به محل مذکور به عهده فروشنده می باشد.

آفکو | مرجع حمل و نقل بین المللی